Ik begin altijd met het mouwke, en jullie?

Ik begin altijd met het mouwke, een lijstje waarom ik dit doe:

• Die mouwboordjes geven mij een instant gevoel van blijdschap. Gelukkig zijn zoals een klein kind, das toch mooi!
• Eens de mouwen klaar zijn kan je al eens passen :)
• Eens de mouwen klaar zijn lijkt het alsof je niet veel werk meer hebt.
• Ik ben een tikkeltje impulsief en kan moeilijk werken volgens een opgedragen werkvolgorde.

Gelukkig hebben mijn kinderen twee standaard armen en ben ik nog niet veel problemen tegen gekomen. Bij een nieuw patroon durf ik al eens van mijn werkwijze af te wijken.

De Leather sweater van La maison victor is een echte 'zondagvoormiddagklus'. Een patroontje met instant resultaat. Eulalie weet wat gezelligheid is en bracht me een zondags (ge)bakje koffie.

Het stofje van 'The fabricsales' heeft een hoge aaibaarheidsfactor. De twee 'wantjes' op de buik maken de stoere Leather sweater tot een echte knuffeltrui. Eulalie tekende een patroontje aan de hand van Cisse zijn handjes, mama knipte ze uit stof.













Ziehier onze wittekop z'n nieuwe trui.

Hebben jullie ook zo van die gekke rituelen, werkwijzen of gewoontes tijdens het naaien? Ik hoor het graag.