Het is niet roze waar ik van hou...mama ik wil blauw!

Een nieuwe kamer voor Eulalie, een verrassing van formaat.

Kleine meisjes worden juffers. Zo ook Eulalie, eigenlijk is die al een tiener van toen ze zeven was. Haar rode boom en fuchsia muur was al snel 'not done'.

Nadat ze tweemaal vroeg om een nieuw kleurtje, nam ze genoegen met het antwoord: 'Eerst de living, Eula. Eerst de living'.
Het is kerstvakantie en Eulalie mag voor vijf dagen met haar Momie mee naar Praag. Terwijl de living slechts halverwege in de primer staat, jeuken de handen om de dochter te verrassen.
Ik mis ze nu al....(en terwijl ik deze passage schrijf is ze nog eens niet vertrokken).
Voor ik begin op te ruimen, te sorteren en te verven, gebruik ik mijn zee van tijd aan het snuisteren van hippe spulletjes.
Playtime!
Wedden dat ik ga huilen als ze eenmaal haar kamer ziet!

Hieronder een lijstje éénheidsworst en waar je het kan vinden.

Het krukje (Kwantum) heeft twee functies. Binnenin zit de stapel Jommeke's waarin elke avond wordt gerommeld en gelezen. Verder doet het krukje dienst als nachtkastje voor het onderste bed.























Wie bovenaan slaapt krijgt ook al eens dorst. Het huisje (Big bazaar) functioneert als nachtkastje voor de bovenverdieping.

De spiegel is ikea-gerief. Voldoende groot zodat ze haar danspasjes kan trainen.

Het draadmandje uit de Action (iedereen die ik ken heeft er wel eentje staan) doet dienst voor haar breiwerk.

De kapstokjes vond ik in de Kwantum en kocht ik in de hoop dat de kleren de grond niet meer zullen raken.

Ik maakte zelf ook wat cosy stuff. Haar pennenhouder knipte ik uit de restlapjes van de kussens. De stof vond ik in de Kwantum.
Tip tap top, de datum is verstopt (schreef ik in mijn kindertijd in de poëzie van de vriendjes, zij maar zoeken...). Blokjes, alsook bureaulamp in de Action.

De poëzie in blokjes vond ik eveneens in de action. Eula's kunstwerkjes kregen een ereplaats op de wandplankjes (Ikea, maar dat wist gewoonweg iedereen).

Het beddengoed komt uit de Zeeman. Het plan was om het te naaien in dezelfde stof van de kussens maar kopen kwam véél goedkoper uit en nam heel wat minder tijd in beslag. In de verpakking leek het alsof ze van minimale kwaliteit waren. Ondertussen hebben ze de 'wasmachine- en droogkasttest' goed doorstaan.

De lamp, het bed (had ze al) en de bureau herken je zelf wel als makelij van Ikea.       

                                                                                      

Voor wie van Leuven is, de draadstoel kocht ik in een winkeltje op 'de Justelips' en is meteen ook mijn favoriete item in heel het kamertje.

Ondertussen is Eulalie weer thuis. Het is nu 01 januari 12.37u en ze ligt nog steeds te ronken onder haar lakentjes van €6,99.

Tijdens het facetimen in Praag heb ik het geheim niet volledig kunnen bewaren. De verf op mijn vingers bracht haar aan het denken en toegegeven...ik ben niet zo goed ik het bewaren van geheimen.

Deze metamorfose had ze niet verwacht, Eulalie was overdonderd. Stuntelige zinnetjes als 'hoe kan ik u ooit bedanken' braken mijn hart en ja... ik huilde!

Wat de living betreft. Ik kocht veel te veel licht groene verf (misschien wat met opzet) en liet van 't weekend de verfrol in overdrive werken.