Maxi mint

De lente is er! Dan kan je merken aan de eerste paasbloemen, die zalige straaltjes verse zon en mijn geëpileerde benen.
De onderhoudswerken van gisterenavond werpen hun vruchten af want het stofje van deze maxi rok glijdt zijdezacht over mijn nog veel te witte velletje. 

In naaide deze rokken al vorige zomer. Ze mochten samen met ons op vakantie. Eentje voor Eulalie en een voor mezelf, in een muntgroene crêpe en een gouden tailleband.

We zijn wàt blij dat deze maxi muntjes weer de kast uit kunnen.

Eulalie draagt 'm 'zot' graag om naar school te gaan.
Ze roept dan 's ochtends: 'Wordt het een warme dag vandaag?'
Bij een positief antwoord weet ik dat deze groene rok de trap komt afgewandeld.
Het duurt wel even ... meestal moet ik nog enkele keren roepen.
Dat klaarmaken begint immers langer en langer te duren.

Mijn oude Loïs mocht ook nog eens uit de kast. Ik kocht 'm toen ik 17 jaar was, in een tweedehandswinkel in de de Agora in Brussel. Samen met m'n vriendin, toen we de les atelier skipte zonder dat iemand het had gemerkt. Dat kon toen allemaal in het Sint Lukas instituut, rare vogels daar!
God weet hoe oud het jasje is?! Het ding hangt bijna uit elkaar maar afscheid nemen doe ik er nooit van.

Heb jij ook zo van die items die je eeuwig zal blijven koesteren?